تیم دانشمندان اسکاتلندی، زیر نظر مارتین دومینیک از دانشگاه سن آندریو ، فکر می‌کنند که شاید این منظومه، تحت شرایطی مشابه منظومه شمسی به وجود آمده است. دومینیک می‌گوید: "این دو سیاره به وضوح نقشی مانند زحل و مشتری در منظومه ما بازی می‌کنند. آنها مشابه این دو سیاره بوده، مدار گردشی و دوره تناوبی قابل مقایسه با آنها را دارا هستند. "
به گزارش دی‌ولت، این دانشمندان که نتیجه تحقیقاتشان را در یک کنگره تخصصی در بلفاست ارائه می‌دادند ، بر این عقیده‌اند که در فضای لایتناهی احتمال وجود منظومه‌های زیادی شبیه به منظومه شمسی ما بسیار زیاد است.
در سیارات گازی غول پیکری چون مشتری و زحل به احتمال فراوان حیات وجود ندارد. "سوال جالب و هیجان‌انگیز این است که آیا در منظومه‌های دوردست هم سیاراتی هستند که مانند زمین دارای حیات باشند."
چنین سیاراتی باید اندازه معینی داشته باشند که مسلما خیلی کوچک‌تر از زحل یا مشتری است و نیز باید فاصله معینی نسبت به ستاره‌شان داشته باشند. البته در سیاره‌ای کوچک‌تر از آن دو و حتی نسبتا نزدیک‌تر به ستاره، به طور حتم نمی‌تواند حیات وجود داشته باشد.
اینکه سیارگان این منظومه تازه کشف شده که به دور ستاره‌ای که 500 سال نوری با آن فاصله دارند ، می‌گردند ، سیاره‌ای شبیه به زمین و یا حتی سیاره‌ای دیگر در میان خود داشته باشند ، سوالی است که هنوز پاسخی برای آن پیدا نکرده‌اند. دانشمندان امیدوارند که بتوانند با تکنیک‌های پیشرفته‌تر در آینده‌ای نزدیک ، جواب این پرسش را پیدا کنند.
تاکنون در حدود 300 سیاره خارج از منظومه شمسی کشف شده و فقط در کنار تعدادی در حدود ده در صد ستاره‌های مربوط به آنها، بیش از یک سیاره دیده شده است.
